Książka
Jeffreya E. Younga, Janet S. Klosko i Marjorie E. Weishaar “Terapia
schematów. Przewodnik praktyka” została wydana nakładem Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego w 2013 roku
. W zamierzeniu jej autorów miała się stać biblią dla praktyków terapii
schematów, stosunkowo młodego nurtu terapii. Czy może zainteresować
osoby, które sięgają po literaturę fachową z ciekawości, mając na
względzie własny rozwój?
Nie jestem praktykiem. Skończyłam studia
podyplomowe na kierunku socjoterapia. Kierowały mną bardzo osobiste
powody. Mimo, że nie pracuję jako socjoterapeuta,staram się być na
bieżąco z literaturą fachową dotyczącą socjoterapii. Najbliższym
socjoterapii nurtem jest terapia poznawczo-behawioralna, z której
założeń na co dzień korzystam. Terapia schematów wywodzi się z terapii
poznawczo-behawioralnej, było więc dość oczywiste, że sięgnę po” Terapię
schematów. Przewodnik praktyka”, gdy tylko będę miała taką możliwość,
nawet jeśli książka wydaje się być dedykowana tylko dla osób zawodowo
zajmujących się terapią schematów.
Przyznam się, że jestem dość
wybrednym czytelnikiem. Zwracam uwagę na jakość wydania (wspaniała, jak
zresztą wszystkie książki GWP) a przede wszystkim spójność treści z daną
czytelnikom obietnicą. Korzystam z indeksów rzeczowych i osobowych
chyba częściej niż przeciętny czytelnik. Niewątpliwie będę korzystała z
załączonej bibliografii, tak zwykle sięgam po kolejne pozycje. Książka
jest wydana naprawdę dobrze.
Lubię czytać książki, które dają mi
poczucie czerpania wiedzy wprost u źródła. Jednym z autorów jest twórca
terapii. Kto jak nie jej twórca mógłby napisać wyczerpujący podręcznik
dla praktyków terapii schematów? Drugą istotną kwestią są dla mnie
rekomendacje. Aaron Beck,ojciec terapii poznawczej uznał , że ten
podręcznik w umiejętny sposób pokazuje jak można udoskonalić i
zmodyfikować klasyczne podejście terapii poznawczej.
Mimo, że nie
mogę wypowiedzieć się, czy książka rzeczywiście stała się biblią
praktyka i czy wyczerpuje wszystkie zagadnienia, mogę zwrócić uwagę na
parę kwestii.
Przede wszystkim książka napisana jest przyjaznym
językiem. Wprawdzie sam poddtytuł określa nam grupę odbiorców- praktyków
terapii schematów, to jednak autorzy przygotowali podręcznik od
podstaw. Nawet osoba nie mająca wcześniej styczności z tego typu
podręcznikami,nie powinna mieć trudności ze zrozumieniem materiału,
ponieważ pojęcia czy podstawowe wytyczne terapii są wprowadzane
stopniowo, by ostatecznie poruszyć kwestie szczegółowe dotyczące
konkretnych zaburzeń.
Podtytuł” Przewodnik praktyka”nie jest
gołosłowny -książka zawiera naprawdę wiele zapisów z sesji
terapeutycznych. Na przykładach autorzy podręcznika zapoznają
czytelników zarówno z samą metodą jak i trudnościami, które pojawiają
się w toku pracy.
O treści książki na moim blogu napisałam tak :
to mocna rzecz. Wszyscy szukamy odpowiedzi na nurtujące nas pytania.
Dlaczego tak a nie inaczej reaguję? Dlaczego wściekam się w takich
sytuacjach a w innych poddaję się zamiast walczyć o swoje. Dlaczego inni
mówią o mnie, że jestem pracoholikiem a ja nie widzę w tym niczego
złego? Dlaczego walczę, unikam lub tkwię nie robiąc zupełnie nic? Jak
odnaleźć powtarzające się wzorce zachowań, zacząć je zauważać i zmienić
ich nasilenie? Terapia schematów daje możliwość znalezienia odpowiedzi.
Czy zatem amator, osobnik szukający odpowiedzi na dręczące go pytania,
może korzystać z podręcznika i pracować nad sobą w oparciu o metody
wykorzystywane w tym nurcie? Zdecydowania może a ja zachęcam do tego.
Dla mnie powstanie książki samopomocowej w oparciu o ten nurt jest tylko
kwestią czasu. Autorzy podręcznika mówią o tym, że na swoich sesjach
polecają zapoznać się z mechanizmem działania schematów i zalecają
przeczytanie innej książki o schematach. Jeśli tak jest, to prędzej czy
później doczekamy się podręcznika dedykowanego do pracy własnej i mam
nadzieję, że ukaże się on nakładem Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego, bo oznacza to dla mnie wysoką jakość .
Jeffrey E. Younga, Janet S. Klosko i Marjorie E. Weishaar, Terapia schematów. Przewodnik praktyka, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2013

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz